قطع مصرف مخدر ها و محرک ها

طبق نظریات روانشناسان و کارشناسان کمپ ترک اعتیاد رهپویان آوای رهایی کلیه ی محرک ها و مخدرها، هنگامی که مصرفشان قطع شود نشانه های ترک را به همراه خواهند داشت. بعضی اوقات شوک شدیدی به بدن وارد می آید. مثلا ترک ناگهانی الکل میتواند موجب تشنج یا حتی مرگ یک مشروب خور قهار گردد. رمان ها و فیلم ها، اغلب خماری های ترک هروئین را بسیار دردناک به تصویر کشیده اند که معمولا همین طور است. با این حال دلایلی موجود است که رنجی که به همراه ترک هروئین وجود دارد ممکن است تحت تاثیر دو عامل باشد، یکی موقعیتی که ترک در آن صورت میگیرد و دیگری توقعات مصرف کننده ی مواد مخدر. در گروه های درمانی و دسته جمعی که مانعی برای بیان رنج در حین دوره ی ترک وجود ندارد، معتادان در حال بهبودی رنج خیلی کمتری را نسبت به موقعیت های دیگر سم زدایی متحمل میگردند. در بسیاری از موارد، ترک هروئین شبیه آنفولانزای تنفسی وخیم است.

"ما به بیماران می آموزیم که حتی یکبار هم نباید مصرف مواد را امتحان کنند"

کم شدن فعالیت های اجتماعی، شغلی یا تفریحی به خاطر مصرف بیشتر مواد مخدر

این نقل قول که اغلب در کتابهای راجع به سوء استفاده از مواد مخدر آورده شده و به مصرف کننده ی هر نوع ماده ی مخدر و محرک نسبت داده می شود که سعی دارد اولین تجربه اش با مواد مخدر توصیف کند. این نکته ی ضد و نقیض به نحو شایسته ای قدرت داروهای معینی را بیان می دارد که اول، هوشیاری مصرف کننده را درگیر و سپس کاملا آن را پریشان می نمایند. تاوان مواد شیمیایی تحریک کننده و سر مستی آور نیز بدون توجه به سایر چیز ها در حال افزایش است. این مسئله به صورت عملی در مورد موش های آزمایشگاهی که معتاد به کوکائین بوده اند نشان داده شده. موش های معتاد به خاطر به دست اوردن مواد، هرگونه محرک دیگری را از جمله غذا، آب و جفت گیری با موش های دیگر را نادیده گرفته اند. این کم شدن علاقه، ویژگی های مشخص کننده ی اعتیاد به مواد مخدر بوده و یکی از خطرناک ترین جنبه های ان است.