کمپ ترک اعتیاد رهپویان آوای رهایی که به گفته مراجعین خود از بهترین کمپ ترک اعتیاد در تهران است مسئولیت خود می بینید که در قالب آموزش ها به خانواده در حوزه پیشگیری و مراقبت های بعد از ترک اعتیاد نیز فعالیت داشته باشد. امروز در این مقاله می خواهیم به بحث نقش خانواده در مورد فعالیت هایی که بعد از ترک انواع مواد مخدر مثل هروئین، شیشه، گل، حشیش و غیره، می توانند انجام دهند بپردازیم.
در خانواده ها وقتی که والدین آن خانواده متوجه می شوند که فرزند یا کسی در خانواده آن ها به بیماری اعتیاد دچار شده ممکن است فکرها و راه حل های مختلفی به ذهنشان خطور کند. که تمام این ها به خاطر نا آگاه بودن از طریقه برخورد و رفتار و عکس العمل نسبت به آن فردی که دچار این مشکل شده است می باشد. ممکن این روش ها مراجعه به روان پزشکان و ... باشد. اما تمام این ها تا حدودی با رفتار اطرافیان و نحوه برخورد و عکس العمل قابل کنترل است اما این رفتارها کار را تمام نمی کنند و باعث دائمی شدن بهبودی فرد بیمار نمی شود.
خانواده فرد مبتلا به اعتیاد باید اول یک مرزبندی انجام دهند که این مرز بندی به سن و عواطف فرد بیمار بستگی دارد و بداند که هرکس چه حق و حقوقی نسبت به یکدیگر و درکل نسبت به خانواده هایی دارد، خط قرمز های هر فرد مشخص باشد و ...
در قسمت بعد خانواده باید وضعیت خود را مشخص کند. برای مثال اگر خانواده آن فرد را بیش از حد کنترل کند، به ایشان سخت گیری کند، این کار باعث ضربه خوردن به اعتماد فرد شده. اما در صورت دیگر اگر خانواده در کل کاری با آن فرد نداشته باشد و اهمیتی نسبت به این مسئله نداشته باشد باعث می شود که آن فرد هرکاری که می خواهد انجام دهد که این روش هم مناسب برخود نیست که در بیشتر موارد باعث مصرف دوباره مواد مخدر می شود. یکی از کارهایی که خانواده ها می توانند انجام دهند این است که از کسانی که مسئولیت ترک این افراد را در کمپ ترک اعتیاد بر عهده دارند مشاوره گرفته و حد و مرزهای موردنیاز این برخوردها را از آن ها بپرسند تا اطلاع کافی درباره حق و حقوق و نحوه رفتار و سخت گیری و یا سخت نگرفتن آگاهی کافی داشته باشند.
شاید تنها خانواده درجه اول آن فرد نباشند که می توانند به ایشان کمک کنند، بلکه فامیل های نزدیک مانند عمو، خاله و... که کمی با یکدیگر رابطه خوب و مورد اعتماد هستند می توانند یه رابطه گرم و نزدیک با ایشان ایجاد کرده که با این عمل ممکن است ذهن آن فرد بیشتر درگیر رفت و آمد و صحبت شود که باعث کمتر فکر کردن به مواد مخدر است.
خانواده و اطرافیان فرد یکی از فاکتور مهم در پاک ماندن آن فرد می باشند. خانواده می تواند طوری با فرد بیمار ارتباط برقرار کند که فرد احساس کمبود عاطفی و فکری نداشته باشد که به دنبال پر کردن آن مشکلات فکری و انزوای عاطفی و احساسات به مواد مخدر روی بیاورد یا دوباره به مصرف مواد مخدر باز گردد.
در همین مورد می توانید از محتوای سایت کمپ ترک اعتیاد رهپویان آوای رهایی استفاده کرده که درباره این بیماری و جزئییات آن اطلاعات کسب کنید تا بتوانید با دید نسبتا بارزتری به فرد مبتلا به اعتیاد کمک کرده و در درمان ایشان و جلوگیری از مصرف دوباره مواد مخدر به او کمک کرده و زودتر به بهبودی برسد. برای مثال خانواده باید بداند که معنی کلمه معتاد، بیماری اعتیاد، وسوسه و خیلی موارد دیگر چیست تا بتوانند تصمیم های نسبتا بهتری برای فرد بیمار در خانواده گرفته شود و تا حدودی خانواده بتواند از صحبت های فرد بیمار به یک نتیجه رسیده و بتوانند در این رابطه از متخصصان این کار کمک گرفته تا مشکلی برای فرد بیمار رخ ندهد.
در دنیای امروز که همه در انزوای شخصی هستند، برای مقابله با فکرهای فرد بیمار خانواده می تواند برنامه های تفریح، حتی یک پیاده روی ساده اما به صورت خانوادگی که در روحیه بیمار به طور قابل توجی تاثیر گذار می باشد و بیمار در آن زمان کمتر به موارد مختلف فکر می کند و مشغول خوش گذراندن با خانواده خود می باشد، بریزند و طبق آن برنامه عمل کنند تا فرد که به تازگی از مصرف مواد مخدر و محرک دست کشیده، احساس تنهایی و یا افسردگی نداشته باشد.
وقتی فرد بیمار وارد مرحله درمان می شود خانواده تمام سعی و تلاش خود را انجام می دهد تا آن فرد احساس کمبود، تنهایی و ... نکند. اما این ماجرا طولی نمی کشد که تمام این توجه ها از بین میرود و باعث نا امید شدن فرد بیمار شده که می تواند باعث مصرف دوباره مواد مخدر یا محرک شده و از خانواده کینه به دل بگیرد که در آینده برای هردو افراد مشکل ساز خواهد شد.
همینطور خانواده ها نیز انتظار دارند که وقتی فرد بیمار وارد مرحله درمان شده است دیگر خوب است و باید احساساتش مانند یک آدم عادی و مثل بقیه مردم رفتار کند که این یک انتظار کاملا اشتباه نسبت به فرد بیمار می باشد زیرا آن فرد برای بازگشت به روال عادی زندگی نیاز به وقت دارد تا به این حال و هوا و احساسات عادت کرده و با آن ها سازگار شود.
در کل کلید اصلی این است که روی بهبودی فرد تمرکز شود. که این بهبودی یک پروسه می باشد، شما می توانید مقالات درباره بهبودی را در قسمت درباره اعتیاد و بهبودی سایت مطالعه کنید.
پروسه بهبودی ممکن است با مشکلات و اشتباهاتی از طرف فرد بیمار رو به رو شود، اما این خانواده است که باید درک کنند که این اشتباهات بعضا از عمد و قصد نبوده و به خاطر کم شدن قدرت فکری بیمار می باشد، که بعد از ترک مواد مخدر تا این که به بهبودی نسبی برسد، ممکن است تصمیم های بسیار متفاوت، اشتباه و احساسی بگیرد که این فکرها و تصمیم گیری ها در بیشتر افراد بیمار وجود دارد و این خانواده است که می تواند با انتقال حس خوش نسبت به این مسائل و نشان ندادن عکس العمل های همراه با خشم به فرد بیمار امید به ادامه بدهد و این کارها باعث می شود که فرد بیمار احساس کند عضوی از خانواده است و نقشی در آن خانواده دارد و کسانی هستند که به آن توجه می کنند.
این کاری نیست که خانواده در هنگام انجام این کارها حس فوق العاده ای داشته باشند اما ورزش و تمرین نفع های بسیار بزرگی برای فرد بیمار به همراه دارد. این تمرین ها باعث کاهش استرس و ناراحتی در فرد بیمار شده. حتی ورزش و تمرین های بسیار کوچک و کوتاه مدت می توانند تاثیر فوق العاده روی فرد و خانواده آن فرد نسبت فرد بیمار گذاشته و باعث کمتر شدن استرس، ناراحتی و ... شوند. همینطور ورزش می تواند وسوسه فرد را نسبت به مصرف مجدد شیشه، هروئین، گل، حشیش و غیره را بسیار کاهش دهد.
نتیجه گیری: همانطور که در توضیحات بالا خواندید، خانواده اصل مهمی برای جلوگیری، درمان و بهبودی بیمار دارد. برای همین اعضای خانواده باید با یکدیگر صمیمیت بالایی داشته و بتوانند خلاهای فکری اعضا را پر کرده تا به دنبال چیز خارجی برای سرپوش گذاشتن روی آن خلاها نباشند.