ترکیب اصلی این ماده از آمفتامین گرفته شده که یک ماده محرک و بسیار اعتیادآور است و مغز و سیستم عصبی را به شدت تحریک میکند و از نظر شیمیایی اثر آن از آمفتامین بیشتر است. این ماده به شکل بلورهای شیشه بدون بو و تلخ وجود دارد که به راحتی در مایعاتی مثل نوشابههای الکلی و غیر الکلی حل میشود. متا آمفتامین (شیشه) بصورت کلی از احیا شدن سود و افدرین بوسیله فسفر قرمز سنتز میشود. دو روش دیگر از فنیل اکسید اسید و متیل آمین برای ساخت مت آمفتامیتن (شیشه) استفاده میگردد. در ادامه این مقاله کمپ ترک اعتیاد آوای رهایی همراه ما باشید تا بیشتر با این ماده مخدر آشنا شوید:
این ماده در سال 1893 در ژاپن ساخته شد. در زمان جنگ جهانی دوم توسط سربازان ژاپنی و آمریکایی و آلمانی برای بر طرف کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده میشد. بعد از جنگ دارو باقی مانده وارد بازار ژاپن شد و یک همه گیری از مصرف مت آمفتامین رخ داد و باعث شد که مصرف آن ممنوع گردد. در ایران قبل از سال 1383 انجام شد. هیچ موردی از مصرف پیدا نشد. البته میتوان حدس زد تعداد محدودی مصرفکننده وجود داشته است. اوج مصرف شیشه از سال 1387 و هم زمان با تولید داخلی آن آغاز شد و با توجه به تولید شیشه در داخل کشور طبیعی است که قیمت آن کاهش چشم گیری هم داشته باشد.
امروزه یکی از پر مصرفترین مواد مخدر بعد از مواد مخدر افیونی الکل، حشیش و ماده مخدر گل، شیشه اعلام شده که در رتبه چهارم مصرف میباشد.
اصلیترین کاربرد دارویی ترکیبات آمفتامین اختلال کم توجهی-پیش فعالی است. هر چند گاهی در درمان نارکولسپی (حملات خواب) و چاقیهای مقاوم در درمان نیز استفاده میشوند.
مت آمفتامین(شیشه) عوارض فاجعه بار و جبران ناپذیری دارد که با ورود به سیستم عصبی مرکزی باعث آزاد شدن ناگهانی انتقال دهنده عصبی دوپامین در مغز میشود که باعث تحریک سلولهای مغزی و افزایش حالت تهاجمی و افزایش حرکات جسمی میشود. بعد از پایان یافتن اثرات این ماده علامتهای بدخلقی و افسردگی و علامتهای اختلال حرکتی مثل پارکینسون (لرزش وسفتی عضلات و کندی حرکات) در فرد ظاهر میشود. همچنین این ماده در همان ابتدای مصرف صدماتی جبران ناپذیری را در مغز وارد میآورد که افت حافظه، پرخاشگری، تهاجم، رفتارهای جنون آمیز و آسیبهای قلبی و مغزی از عوارض مصرف آن است.
این ماده به صورت داخل بینی، خوراکی، تزریق وریدی، کشیدنی و تدخین مصرف میشود و بلافاصله بعد از مصرف حالتی چون هیجانزدگی، بیتابی، سخن گفتن تند، زیادهگویی، تعریق، کاهش خواب و اشتها و افزایش فعالیتهای فیزیکی را بوجود میآورد.
مصرفکنندگان این ماده مخدر بسیار در خطر سکته مغزی و قلبی هستند. بیخوابی، لرزش و تشنج، اضطراب و بدبینی (پارا نوئید) و خشونت را سبب میشود. تشنج و افزایش زیاد دمای بدن میتواند باعث مرگ فرد شود.
یکی از عوارض روانی مصرف مخدر شیشه ایجاد بیماری روانی شبیه اسکیزوفرنی است که شامل توهمات بینایی و شنوایی و بدبینی و پرخاشگری است. احساس کرم زدگی توهمی است که میان مصرفکنندگان آمفتامینها (شیشه) رایج است و وجود آن کرم زدگی تا آنجا شدید است که ممکن است شخص در حالت توهم ناشی از مصرف شیشه به خودش آسیب شدید وارد کند و معمولا مصرفکنندگان مخدر شیشه دارای عفونتهای پوستی و داخلی هستند. ضمن این که سرعت پوسیدگی دندان نسبتا به موادهای مخدر دیگر چندین برابر بیشتر است.
تیم درمان موسسه رهپویان آوای رهایی سالهاست در خصوص درمان شیشه تلاش میکند. ضمن اینکه معتقد هستیم کمک به شخص بیمار بسیار حائز اهمیت است. چنانچه فرد بیمار در درمان مشتاق نباشد اصرار درمانگران و روانشناسان کاری از پیش نخواهد برد. بنابراین ایجاد انگیزه در درمان و آگاهی از آسیبهای این مخدر مرگ آفرین به فرد تازه بهبود یافته هم از وظایف روانشناسان و تیم درمان مرکز بوده و تیم درمان موسسه رهپویان آوای رهایی با روشها و تکنیکهای علمی و عملی در ایشان اهداف و انگیزه یک زندگی عاری از هر گونه ماده مخدری را ایجاد میکند.
ما مدعی نیستیم که بهترینیم. مفتخریم که انتخاب بهترینهاییم.
موسسه رهپویان آوای رهایی
تیم پیشگیری و درمان