شاید برای شما سوال باشد که هروئین از چیست باید بگوییم هروئین یکی از قویترین مخدرها است که از کدئین و مورفین تولید میشود. در واقع هرویین یکی از مشتقات نیمه مصنوعی مرفین است که با انجام تقطیر از مرفین تولید میشود. در ادامه با ما همراه باشید تا به بررسی کلی مواد مخدر هرویین و عوارض ناشی از آن بپردازیم.
هروئین نوعی ماده مخدر اعتیاد آور است که با نام علمی دیامورفین یا دی استیل مورفین که یکی از انواع افیونهایی است که بطور آزمایشگاهی از مخدر تریاک دریافت میشود و میزان مورفین آن چند برابر بیشتر از تریاک است و وابستگی بسیار شدیدی را بوجود میآورد. مورفین از تریاک بدست میآید و با عملیات آزمایشگاهی که روی مورفین انجام میشود ماده مخدر هروئین که بسیار قدرتمندتر و مخربتر است بدست میآید و قدرت اثرگذاری بالایی دارد.
بسیاری از افراد هروئین را به بهانه تفریح و حس خوب و آرامشی که ایجاد میکند مصرف میکنند. امکان دارد که مصرف هروئین در ابتدا احساس آرامش در فرد ایجاد کند و به طور موقت دردهای جسمی و روحی را از بین ببرد اما در طولانی مدت عواقب و عوارض سنگینی بر جای میگذارد.
هروئین توسط یک دانشمند انگلیسی در سال 1874 ساخته شد اما دانشمدان آلمانی در سال 1890 تحقیقات بیشتری روی آن انجام دادند و نهایتا آن را بعنوان یک دارو معرفی کردند. برخی پزشکان این دارو را با هدف درمان و کاهش درد بیماران استفاده میکنند. جالب است بدانید نام هروئین از کلمه هیرو (hērōs ) به معنای قهرمان است. به دلیل اثرات و خواص شگفت انگیزی که در فرد ایجاد میکند و به اون حس قهرمانی میدهد این نام را انتخاب کردند.
اگر نگران هستید که اطرافیانتون از هروئین استفاده میکنند یا نه، پس باید بدانید هروئین چه شکلی است و همچنین در رابطه با نحوه رفتارهای شخصی که هروئین مصرف میکند هم باید اطلاعات کافی داشته باشید. معمولا شکل هروئین بصورت پودر سفید رنگ یافت میشود اما به دلیل اینکه با مواد های افزودنی دیگر ترکیب می شود میتواند به رنگهای دیگر مثل قهوه ای، خاکستری یا حتی مشکی هم باشد.
هروئین جزء مواد مخدری است که بو ندارد اما در زمان مصرف هنگامی که پودر سفید را روی زر ورق یا فویل ریخته میشود و زیر آن آتش گرفته میشود دود حاصل از آن که سریع از بین میرود بویی شبیه سرکه میدهد. اما زمانی که سفت و به شکل دکمهای میشود بوی خیلی کمی دارد.
مصرف کنندگان ماده مخدر هروئین معمولا آن را به روش های مختلفی مانند تزریق وریدی، دود کردن و استنشاق کردن استفاده میکنند. مصرف هروئین بر گیرندههای اوپیوئیدی مغز اثر میگذارد و این عمل باعث میشود فرد در زمان کوتاهی به این مواد مخدر وابستگی و اعتیاد پیدا کند.
بعد از مصرف هرویین، حالت سرخوشی و لذت در فرد ایجاد میشود ولی این حالت مدت زمان بسیار کوتاهی در فرد باقی می ماند . نکته ایکه در این میان وجود دارد این است که فرد پس از مدتی حالات اولیه که در او نمایان میشد را تجربه نمیکند و برای تجربه همان حالات سرخوشی و آرامش مجبور به مصرف دوز های بیشتر میشود این روند باعث اعتیاد فرد می شود.
پس مصرف دوز بیشتر این مخدر اثرات دیگری از خود نشان میدهد مصرف کنندگان برای مدت طولانی دچار خواب آلودگی میشوند. هروئین رفته رفته بر روی سیستم عصبی فرد تاثیر گذاشته و باعث اختلال در عملکرد ذهنی فرد میشود. علاوه بر موارد گفته شده باعث کند شدن عملکرد قلب و عروق هم میشود که این عمل باعث وقفه در تنفس فرد میشود.
مصرف کنندگان هرویین در ظاهر و رفتارشان تغییرات زیادی ایجاد میشود که با دیدن این موارد کاملا مشخص است که فرد اعتیاد دارد. برای درمان و کمک به این افراد باید سریعا به مرکز ترک اعتیاد مراجعه کنید.
برای آشنایی با انواع قرص های اعتیاد آور و مورفین دار مقالات دیگر ما را بخوانید.
- سرخوشی بیش از حد پس از مصرف
- رخوت و سنگینی پس از گذشتن مدتی از زمان مصرف
- از بین رفتن دردهای جسمانی
- وجود زخمهای زیاد در بازو و پاها
- آبسهها یا ورمهای چرکی در سطح پوست
- خارش شدید پوست
- خشکی دهان
- تعریق زیاد
- حالت تهوع و استفراغ
- تکرر ادرار
- افت تنفسی
- تحریکپذیری شدید
- تغییرات ناگهانی در خلق و خو و رفتار
- عدم تمرکز
- رسیدگی نکردن به وضعیت ظاهری خود
- از دست دادن علاقه
- بی توجهی به امور مربوط به مدرسه و افت تحصیلی
- غیبتهای مکرر از مدرسه
- بی میلی در ارتباط برقرار کردن با دوستان یا افراد جدید
- عدم مشارکت در فعالیتهای جمعی
- درخواست مکرر برای دریافت پول
- چرت زدن در زمانهای نامناسب
- اجتناب از فعالیت های تفریحی و سرگرمی
طبق تحقیقات مصرف هرویین برای اولین بار احتمالا باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ میشود ولی بتدریج و با تکرار مصرف این حالات از بین میرود. مصرف زیاد هروئین باعث بروز بیحسی شدید، رفتن به حالت کما و حتی مرگ ناشی از اختلال در تنفس میشود. مصرف طولانی مدت هرویین باعث بوجود آمدن حالت تلورانس شده و فرد برای رسیدن به همان لذت و سرخوشی سابق باید میزان بیشتری مواد مصرف کند.
مصرف هروئین در طولانی مدت عواقب سنگینی برای فرد دارد. در رابطه با عوارض مصرف هروئین میتوان به مواردی زیر اشاره کرد.
- اختلالات جنسی و روانی
- مشکلات گوارشی
- مشکلات کبدی و کلیوی
- آسیب به قلب و مغز
- ایست قلبی و تنفسی، کما و اوردوز (با مصرف دوز بالا)
اشاره به این موضوع بسیار اهمیت دارد که ریسک مصرف بصورت تزریقی بالاست و احتمال درگیر شدن به بیماریهای هپاتیت و یا ایدز که بر اثر استفاده از سرنگهای آلوده مشترک ایجاد میشود را افزایش میدهد.
همه مواردی که تا اینجا گفته شد عوارض جسمی و روحی مصرف هرویین است. بسیار دیده شده که بعد از قطع مصرف چنانچه روی رفتارهای شخص و تغییر وی کار شده باشد و او شروع به اصلاح رفتاری کرده باشد و در این راه پیگیری روزانه صورت گرفته باشد رشد معنوی و اجتماعی و اقتصادی فرد به سرعت بهبود یافته و شاهد یک زندگی مفرح و پر از احساس مثبت خواهد بود.
هرویین ماده ای بسیار خطرناک است که در فرد مصرف کننده وابستگی زیادی ایجاد میکند. به همین دلیل برای ترک هرویین علاوه بر درمان های جسمانی و سم زدایی نیاز به مشاوره و خدمات روان درمانی هم دارند تا فرد بتواند راحت تر ترک کند و به تدریج از وابستگی به آن نجات پیدا کند.
همانطور که میدانید پاک ماندن و پرهیز از مصرف بسیار دشوار است به همین دلیل برنامه های 12 قدمی و انجمن حمایت از معتادان گمنام یکی از مواردی است که در این مسیر موثر است که می تواند به بهبودی معتادان کمک زیادی کند.
افرادی که تصمیم به ترک میگیرند دچار عوارض ترک هروئین می شود که بسیار آزاردهنده است. اغلب افراد میل شدیدی به مصرف دارند و رفتارهای پرخاشگرانه میکنند. که این پرخاشگری ها به دلیل شرایطی که در آن قرار دارند تا حدی طبیعی است و باید اطرافیان او نقش حمایتی داشته باشند و در کنار فرد باشند تا این دوران را با موفقیت پشت سر بگذارند.
از دیگر عوارض ترک هرویین میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تعریق
- عطسه
- آبریزش بینی
- درد مفاصل
- لرزش بدن
- اسهال
- حالت تهوع
- حالت سستی و رخوت
- احساس ضعف
- بی اشتهایی
- بی خوابی یا کم خوابی
- بی میلی جنسی
- بی نظمی در قاعدگی زنان
خماری ناشی از اعتیاد به هروئین علائمی مانند سرماخوردگی در فرد ایجاد میکند. همچنین درد، لرزش، تعریق و اسپاسم عضلانی در این افراد دیده میشود.
علائم گفته شده معمولا از یک هفته تا ده روز پس از قطع مصرف این مخدر ادامه دارد و به تدریج از بین میرود. البته باز هم به وضعیت جسمانی فرد نیز بستگی دارد. برخی افراد احساس ناخوشی و ضعف در بدن را برای مدت زمان طولانیتری احساس میکنند.