نوجوانان و جوانان چگونه در دام مرگبار ماده مخدر کمیکال می‌افتند؟

آنچه میبایست درباره اعتیاد به ماده مخدر کمیکال بدانید را در چندین مقاله جهت آگاهی خانواده و فرد مصرف کننده توضیح دادیم. از تاثیرات و عوارض مصرف کمیکال هم آگاهیم.

آسیب‌های مصرف مخدر کمیکال باعث می‌شود که فرد مصرف کننده بعد از ترک آن هم دچار اختلالات مغزی، روحی و روانی گردد و این اجتناب ناپذیر است، آسیب‌هایی که چندین برابر مخرب‌تر از کانابیس‌ها (حشیش، گراس، گل) می‌باشد. حتی مصرف کوتاه مدت آن فرد مصرف کننده را تحت تاثیر احساسات مخربی مثل احساس بی کفایتی، افسردگی، انزوا، بی تحرکی و ناپایدار بودن ارتباط های اجتماعی قرار می‌دهد که بهبود این موارد چندین ماه به طول می‌انجامد.

البته این‌ها فقط گوشه‌ای از آسیب‌های وارده است و چنانچه مصرف کمیکال به طول بی انجامد آسیب‌های وارده به جسم و روح و روان و تفکر فرد مصرف کننده تقریبا جبران ناپذیر می‌گردد.

روند مصرف ماده مخدر کمیکال

حال با توجه به اهمیت آسیب‌های جسمانی و روانی این ماده مرگ آور می‌خواهیم به روند مصرف این ماده بپردازیم.

توجه شما را به این مطلب جلب می‌کنیم که با تحقیق و تجربه افرادی که به دام اعتیاد کمیکال افتاده‌اند و امروز با درایت مدیریت مرکز و روانشناسان و درمانگران موسسه آوای رهایی و آشنایی کامل ایشان به نحوه درمان و پرهیز از این مواد به بهبودی دست یافته اند می‌پردازیم.

معمولا نوجوانان در این دام اسیر می‌شوند، وقتی از آنان پروسه اعتیاد به ماده مخدر کمیکال را جویا شدیم تقریبا همگی اتفاق نظر داشته‌اند که شروع مصرفشان با حشیش و الکل بوده و مدتی را با مصرف این دو مخدر صرف کرده‌اند و سپس ماده مخدر بسیار قوی تری را تجربه کرده اند که آن را گل می‌نامند.

صرف نظر از این که مخدر گل توهماتی شبیه به گراس و حشیش دارد که البته شدت توهم زایی آن بیش از 60% فراتر از کانابیس های دیگر است، اتفاق روانی دیگری را نیز به دنبال آن بوجود می‌آورد و آن نترسیدن از مصرف توهم زاهای دیگر است.

اینجاست که فردی که مصرف کانابیس ها را قبلا تجربه کرده شجاعت کاذب و نقص لذت طلبی اش عود می‌کند و آماده مصرف  مواد های توهم زای دیگری را با هر دوزی را پیدا می‌کند.

ضمن این که عدم آگاهی از عوارض مصرف کمیکال نیز بی تاثیر نمی‌باشد.

 همانطور که در مقاله قبلی (با سلاحی به نام مواد مخدر کمیکال آشنا شوید!)  گفته شد فروشندگان این مخدر مرگ آور و خطرناک در نقاطی حضور دارند که تجمع نوجوانان و جوانان در آن بیشتر است.

دام سوداگران مرگ (کمیکال) معمولا در نزدیکی دبیرستان‌ها و پارک‌ها که محل تجمع نوجوانان است گسترده شده و با تبلیغات دروغین و آسان مصرف کردن این ماده مخدر آنان را به مصرف کمیکال تشویق می‌کنند، پس خانواده‌های محترم می‌بایستی بدانند که عزیزانشان به یک باره رو به مصرف مخدر کمیکال نمی‌آورند.

 کمیکالی‌ها و خانواده آنها باید بدانند

در این نتیجه برای ترک اعتیاد کمیکال لازم است که حتما خانواده ها نیز در فر آیند درمان حضور داشته باشند. جلسات فردی برگزار شده برای فرد بیمار، جلسات خانواده برای خانواده ها حکایت از این دارد که ما در مسیر درمانگری مواردی را انتقال میدهیم که خانواده ها با آگاهی بیمارشان را حمایت کنند.

دلایلی که یک فرد مجددا به سمت مصرف کمیکال سوق پیدا می‌کند چیست؟

1. فرد مصرف کننده براین باور است که مشکل من تنها اعتیاد به یک نوع ماده است: وتاکید دارد که من کمیک مصرف میکنم  واگر مشروب یا گل مصرف کنم مهم نیست ومتاسفانه خبر از بیماری خود ندارد.

2. اعتقاد به اینکه با قطع مصرف همه چیز باید درست شود: خیلی از مصرف کنندگان محرکها و کانابیسها و شیمیایی ها معتقدند که پس از ترک کردن باید تمامی مشکلاتی که از قبل ایجاد کرده بودند کاملا حل شودواین خواسته ای نابجا میباشد.

3. متعهد نبودن به اصول وقوانین وبرنامه ریزی روزانه: متعهد بودن یعنی : مسئولیت پذیری، به طور مثال: شرکت در کارگاههای آموزشی و مددیاری وانجام کارهای روزانه طبق برنامه

4. داشتن صداقت و روراستی

5. نپذیرفتن اشتباه خود: اینکه یک فرد کمیکالی یا مصرف کننده ی مواد شیمیایی و محرکها هیچ وقت نمیپذیرد که با مصرف مواد خود چه خسارتهایی اولا به خود و بعد به خانواده و در آخر به محیط جامعه وارد نموده است و اصلا به این مسئله فکر نمیکند که پس از مصرف چه حالتهای غیر عادی ای به او دست میدهد ، باید تاکید کنیم متاسفانه سن مصرف کمیکال زیر 25 سال شده است و این یعنی( فاجعه) و اگرجوانان ما درحال نابسامانی باشند چه کسی میخواهد آینده را برای جامعه ی ما رقم بزند.

6. روابط احساسی وجنسی: اکثریت افرادی که مواد های جدید ماننند: کانابیسها ، روانگردانها ، آمفتامینها،اسیدها و شیمیایی ها مصرف میکنند به واسطه ی روابط احساسی با جنس مخالف میباشد و تجربه به ما ثابت کرده که داشتن روابط جنسی و احساسی بسیاری از رها یافتگان را مجددا به ابتدای مسیر بازگردانده است.

7. عدم انتخاب فرد مورد اعتماد و کمک نگرفتن از افراد متخصص: بسیاری از خانواده ها بعلت نا آگاه بودن از بیماری فرزندشان ومراجعه اشتباه به مراکزدرمانی ای که هیچ تخصص وآشنایی ای در زمینه ی مواد شیمیایی وروانگردانها ندارند مراجعه نموده وراهکارهای اشتباه مراکز و اشخاص باعث تشدید بیماری اعتیاد جوانان میشود.

بی توجهی به مصرف مخدر الکل (که دروازه‌های اعتیاد به انواع مخدر را باز می‌کند) و یا این که خانواده می‌گوید مصرف الکل و حشیش و گراس آن چنان آسیب رسان نیست باعث می‌گردد که عزیزانشان دچار چالش شوند و مسیر زندگیشان را گم کنند که گرفتاری‌های متعددی را بدنبال خواهد داشت.

ما با بیماری اعتیاد که پیش رونده است رو به رو هستیم. این بیماری آنقدر کند و به آهستگی در زندگیشان رخنه می‌کند که دیر متوجه تغییرات رفتاریشان می‌شویم و متاسفانه زمانی درمی یابیم که کار از کار گذشته است، یادمان بماند همیشه پیشگیری بسیار آسانتر از درمان بوده است.

ما در مرکز ترک اعتیاد آوای رهایی با ارائه دادن اطلاعات و آگاهی نسبت به پیشروی و روند رشد بیماری اعتیاد قبل از این که فرد مصرف کننده در اقیانوس ناآگاهی و اعتیاد غرق شود به کمک خانواده از نابودیشان جلوگیری می‌کنیم.

کمپ ترک اعتیاد آوای رهایی سلامتی جسمی و روحی نوجوانان را در اولویت کار خویش قرار داده و در این راستا دست از هیچ تلاشی برنداشته و با بکارگیری پرسنل مجرب و کار آزموده اعم از روانشناس، مددیار خانواده، مددیار اعتیاد در درمان نوجوانان و جوانان و عزیزانتان تلاش می‌کنند. امید و آرزوی ما جامعه‌ای پاک و بدور از هر گونه مواد اعتیادی می‌باشد.

ما مدعی نیستیم که بهتریم، مفتخریم که انتخاب بهترین هاییم.

موسسه آوای رهایی

تیم پیشگیری و درمان