خیلی از ما به عنوان یک شهروند، روزانه افرادی را با چهرههای متفاوت در سطح شهر میبینیم که برای بسیاری از آنها طلب کمک از سوی خداوند و نجات میکنیم. اما آیا این دعای خیر برای آنها کفایت میکند؟
خیلیها به این مسئله اعتقاد ندارند و میگویند تا فرد خودش نخواهد هیچ اتفاقی در زندگی وی رخ نخواهد داد.
مشکل از آنجایی آغاز میشود که فرد مصرف کننده محرک شروع به ناهنجاریهایی میکند که ممکن است برای خود و خانواده و اجتماع خطرساز باشد و این تازه شروع یک داستان غم انگیز است.
این مطلب را به صورت پادکست صوتی نیز میتوانید گوش دهید:
در مقالات کمپ ترک اعتیاد رهپویان آوای رهایی ذکر شد که بسیاری از مصرف کنندگان محرکها رفتارهای اجتماعی و فردی در دست ایشان نیست چون حکم، حکم مواد است و مواد میگوید که چه بکند و چگونه رفتار کند...
این نقطه عطف یا به نوعی بحران یک مصرف کننده محرکهاست و غم انگیزتر این که فرد هم به خود خسارت میزند و هم به دیگران و برای تهیه و مصرف دست به هر کاری میزند و ارزشهای شخصیتی خویش را فراموش میکند و شروع به بذهکاری و فحاشی و عصبانیتهای شدید و بیمورد و در کل بر هم زدن نظم خانواده و اجتماع خویش میکند.
پیشتر گفته بودیم که یک بیمار اعتیاد هم به صورت جسمی و هم به لحاظ روانی درگیر مواد مخدر میباشد و این خصوصیت در افراد محرکی بیشتر به چشم میخورد، احساس شرم و گناه و احساس ندامت و پشیمانی و بیکفایتی از رفتارهایی است که در افراد مشهود است. اما آیا موسسات برای این گونه رفتارها تمهیداتی را پیش بینی کرده اند یا خیر؟
در مرکز ترک اعتیاد آوای رهایی با درمانگرانی که مجرب و کار آزموده میباشند به دنبال راهی برای رهایی از بند اعتیاد هستیم و به دنبال روشهایی نوین و درمانهایی هستیم که بتوانیم شعله ور بودن آتش اعتیاد را در افراد مختلف مهار کنیم. حال فرد از مصرف کنندگان محرکها (کمیکال و ..... ) باشد یا توهم زاها و غیره ....
نتیجهای که میخواهیم از این مقاله برای خانوادهها بدست آوریم این است که آگاه باشند افراد مصرف کننده چون حصاری را برای تنها بودن خود به دورشان کشیدهاند راهی به غیر از مصرف مجدد پیدا نمیکنند و این تجربه تلخ را تکرار میکنند.
در موسسه رهپویان آوای رهایی تاکید بر این مسئله داریم که بیماران اعتیاد را نباید مورد اذیت و آزار قرار داد و باید مانند یک بیمار با آنها برخورد نمود، روشهایی که در این موسسه بکار میگیریم در نهایت انتظار این نتیجه را داریم که فرد را از انزوا خارج کنیم و او پذیرش این را پیدا خواهد کرد که اغلب ترسهای او و عملکرد ناموفق او بدلیل تنهایی و انزوای اوست زیرا زمانی که در دام مصرف است متاسفانه به هیچ کس اعتماد ندارد.
بهترین روشی که برای افراد تدارک دیده ایم مشاورانی است که به صورت فردی و کارگاه های آموزشی است که هر روز از ساعت 10 الی 11.30 صبح در محل موسسه برگزار میشود.
اولین گام برای بهبودی هر فرد آشتی دادن او با خودش و گام بعدی اعتماد به درمانگران مرکز میباشد.
موسسه رهپویان آوای رهایی – تیم پیشگیری و درمان